بتن الیافی چیست؟
اولین تلاش اصلی برای مسلح كردن بتن بوسیله مصرف الیاف فولادی توسط Ramualdi و Baston در اوایل دهه 1960 میلادی در كشور آمریكا صورت گرفت. بعد از آن، تحقیقات و كاربردهای صنعتی بسیار زیادی درباره بتن مسلح با الیاف فولادی انجام گرفته است. الیاف فولادی دارای مدول الاستیسیته و كرنش شكست بالایی بوده كه با توجه به قابلیت شكل پذیری مناسب و مقاومت كششی بالا از مناسب ترین نوع الیاف برای مصرف در بتن به حساب می آید. این نوع الیاف به اشكال ظاهری گوناگون (مستقیم، انتهای قلاب دار، دندانه دار و ...) جهت بهبود رفتار بتن قابل ساخت است. الیاف فولادی از درصدهای عناصر مختلفی ساخته می شود. برخی از آن ها درصد کربن بیشتری دارند، برخی کمتر و برخی نیز ضد زنگ می باشند. برای مثال از الیاف فولادی با درصد کربن بالا معمولا باید در بتن های با مقاومت فشاری استوانه ای بیش از 55 مگاپاسکال استفاده شود. یا از الیاف فولادی مقاوم در برابر زنگ زدگی در کاربردهایی که بتن در معرض محیط قرار می گیرد بهتر است استفاده شود. از جمله كاربردهای این الیاف می توان به سازه های تحت ضربه و انفجار، باند فرودگاه ها، كف سالن های صنعتی، روسازی ها، تونل ها و ... اشاره كرد.
موارد کاربرد بتن الیافی
- بارهای ضربه ای
- موج های انفجاری
- جانشین بتن آرمه معمولی
- خـاک برداری مناطـق مهـم
- قطعات مربوط به تونلسازی و حفاری معادن
- دیوارهای حفاظتی، پناهگاهها و آشیانه هواپیما
مزایای بتن الیافی
- افزایش طول عمر و دوام بتن
- افزایش مقاومت در برابر ضربه
- افزایش مقاومت کششی و خمشی بتن
- افزایش مقاومت در برابر گسترش ترک
- افزایش شکل پذیری و انرژی پذیری بتن
- کـاهش و کنتـرل ترک های بتـن سخت شـده
معایب بتن الیافی
- امکان خوردگی الیاف
- امکان گلوله شدن الیاف
- امکان خوردگی لوله های پمپاژ بتن
- امکان افزایش حجم بتن در صورت عدم دقت کافی
- امکان فرو رفتن الیاف فولادی در کفش و چکمه و دست